W dniu 5 kwietnia 2025 r. w Siedlisku Żurawie w Zamartem odbyły się obchody 100. urodzin mieszkanki Sępólna Krajeńskiego Pani Genowefy Morek. Podczas tej wyjątkowej uroczystości, w otoczeniu wspaniałej przyrody, w obecności rodziny, przyjaciół oraz przedstawicieli lokalnych i wojewódzkich władz uhonorowano Jubilatkę medalami, wyróżnieniami i upominkami. W imieniu Marszałka Województwa Kujawsko-Pomorskiego medal „Unitas Durat Palatinatus Cuiaviano-Pomeraniensis” wręczyła Radna WKP Pani Anna Niewiadomska. Z tej szczególnej okazji Starosta Powiatu Sępoleńskiego Jarosław Tadych, Burmistrz Sępólna Kr. Waldemar Stupałkowski oraz Zastępca Kierownika Urzędu Stanu Cywilnego Pani Lidia Kurowska osobiście złożyli Jubilatce serdeczne życzenia i listy gratulacyjne. Wyrazem wdzięczności i uznania za całe życie przeżyte z godnością i mądrością było wręczenie Medalu Burmistrza – specjalnego wyróżnienia nadawanego osobom zasłużonym dla wspólnoty lokalnej. Po oficjalnej części przyszedł czas na toast, tort urodzinowy oraz wspomnienia z bogatego życia Pani Genowefy. Uroczystość przebiegła w niezwykle ciepłej, rodzinnej atmosferze, a obecność wielu pokoleń nadała temu dniu wyjątkowego charakteru. Dla wszystkich obecnych był to dzień pełen refleksji i dumy, a przede wszystkim wyraz ogromnego szacunku dla Jubilatki. Obchody jubileuszu poprzedziła msza św. dziękczynna w kościele pw. św. Bartłomieja w Sępólnie Kr. odprawiona przez Księdza Proboszcza Andrzeja Kalitę.
Życiorys Jubilatki – 100 lat życia pełnych historii
Genowefa Morek urodziła się 4 kwietnia 1925 roku w Sępólnie Krajeńskim. Były to czasy pełne wyzwań, a świat wyglądał zupełnie inaczej niż dziś. Jej dzieciństwo upłynęło w otoczeniu rodziny, ale w młodości doświadczyła trudów II wojny światowej. Okres wojenny spędziła w Gdyni, gdzie jak bardzo młoda dziewczyna pracowała m.in. w Stoczni Gdańskiej, co nauczyło ją odwagi i wytrwałości.
Po powrocie do Sępólna Krajeńskiego poznała swojego ukochanego męża Antoniego, z którym przeżyła wiele pięknych lat. Razem wychowali troje dzieci, ucząc je wartości, które do dziś przekazywane są z pokolenia na pokolenie. Pracowała jako urzędnik w Starostwie Powiatowym, a jednocześnie zawsze znajdowała czas dla swoich bliskich. Po śmierci męża w 1972 r. przekwalifikowała się i przejęła zakład wulkanizacyjny, który prowadziła do emerytury.
Przez całe swoje życie Genowefa Morek była osobą niezwykle aktywną. Uwielbiała podróżować, zwiedziła nie tylko Polskę, lecz również inne kraje, m.in. Anglię, Austrię, Bułgarię, Czechy, Holandię, Francję, Niemcy, Włochy, Litwę, natomiast w Szkocji zamieszkała ze swoim drugi mężem Pawłem, którego poślubiła w 1986 r.
Genowefa Morek słynie z pięknego głosu, który rozwijała śpiewając przez kilkanaście lat w sępoleńskim chórze kościelnym. Była także aktywną studentką Uniwersytetu Trzeciego Wieku. Do jej największych pasji należą: szydełkowanie, czytanie książek i rozwiązywanie krzyżówek. Posiada także wielki talent do nauki języków obcych.
Jest osobą bardzo towarzyską. Jej dom był zawsze pełen ciepła i uśmiechu. Jej mądrość, poczucie humoru i serdeczność są inspiracją dla wszystkich jej bliskich i przyjaciół. Jej życie to dowód na to, jak wielką siłę mają miłość, wytrwałość i otwarte serce.
